Purple frog มีหัวเล็กนิดเดียว และสามารถพบได้ที่ประเทศอินเดียเท่านั้น
Purple frog สาเหตุที่มันเป็นสัตว์หายากมากๆ เพราะมันใช้ชีวิตส่วนใหญ่อาศัยอยู่ในน้ำ
Purple frog ลำตัวของ Nasikabatrachus sahyadrensis ดูแข็งแรงและป่อง และค่อนข้างกลมเมื่อเทียบกับกบตัวอื่นๆ ลำตัวแบนราบช่วยให้เกาะติดกับโขดหินและโขดหินที่จมอยู่ใต้น้ำ
ซึ่งช่วยให้พวกมันต่อสู้กับกระแสน้ำที่เชี่ยวกราก ทำให้พวกมันยังคงอยู่ใกล้ตลิ่งซึ่งปกติพวกมันอาศัยอยู่ แขนและขาของมันแผ่ออกเป็นร่างอนุรันมาตรฐาน เมื่อเปรียบเทียบกับกบตัวอื่น N. sahyadrensis มีหัวที่เล็กและมีจมูกแหลมที่ไม่ปกติ
ตัวเต็มวัยมักมีสีม่วงอมเทาเข้ม ตัวผู้มีความยาวประมาณหนึ่งในสามของตัวเมีย ตัวอย่างที่อธิบายสายพันธุ์เดิมนั้นมีความยาว 7.0 ซม. (2.8 นิ้ว) จากปลายจมูกถึงช่องระบายอากาศ ลูกอ๊อดของสายพันธุ์นี้ได้รับการอธิบายในปี ค.ศ. 1917 โดยเนลสัน แอนนันเดล และซี. อาร์. นารายัน ราว ว่ามีลูกอ๊อดทางปากที่ปล่อยให้พวกมันอาศัยอยู่ในลำธารที่มีกระแสน้ำเชี่ยวกราก
ปลาดูดยังมีอยู่ในปลาจำพวกจำพวกจำพวก Glyptothorax, Travancoria, Homaloptera และ Bhavania การดัดแปลงที่เป็นผลมาจากวิวัฒนาการมาบรรจบกัน ปลาเหล่านี้บางตัวเกิดร่วมกับลูกอ๊อดนาสิกาบาตราชูสในลำธารบนเนินเขา การเปล่งเสียงของมันคือเสียงเรียกที่รุนแรงซึ่งฟังดูคล้ายกับเสียงไก่กุ๊ก เพศผู้ของสายพันธุ์นี้แสดงพฤติกรรมพิเศษของการเรียกจากใต้ชั้นดินบางๆ
กบขุดอื่นๆ (Myobatrachus gouldii และ Arenophyrne rotunda) ทราบกันดีอยู่แล้วว่าทำเช่นนี้ แต่พบว่ากบเหล่านี้มีเสียงเรียกจากพื้นผิวเช่นกัน ขณะที่ N. sahyadrensis ไม่มี กบอาจเปลี่ยนไปมุดหัวก่อนเพราะกะโหลกรูปลิ่มและแขนขาที่มีรูปร่างอื่นๆ
