Almaz ซึ่งเริ่มในช่วงต้นทศวรรษ 1960

Almaz ระหว่างปี 2516 ถึง 2519 มีการเปิดตัวสถานีลาดตระเวนทางทหารสามแห่ง: ศัลยัต 2, ศัลยัต 3 และ ศัลยัต 5

Almaz เพื่อให้ครอบคลุมลักษณะทางการทหารของโครงการ สถานีอัลมาซที่เปิดตัวทั้งสามสถานีถูกกำหนดให้เป็นสถานีอวกาศสลุตพลเรือน Salyut 2 ล้มเหลวหลังจากบรรลุวงโคจรได้ไม่นาน แต่ Salyut 3 และ Salyut 5

ทั้งคู่ทำการทดสอบลูกเรือที่ประสบความสำเร็จ หลังจาก Salyut 5 กระทรวงกลาโหมของสหภาพโซเวียตตัดสินในปี 1978 ว่าเวลาและทรัพยากรที่ใช้ในการบำรุงรักษาสถานีมีมากกว่าผลประโยชน์เมื่อเทียบกับดาวเทียมลาดตระเวนอัตโนมัติ

แกนของสถานีอวกาศเป็นที่รู้จักภายในว่า OPS (รัสเซีย: ОПС, ดัชนี GRAU 11F71 และ 11F71B) จาก “Orbital Piloted Station” (รัสเซีย: Орбитальная Пилотируемая Станция) เป็นส่วนหนึ่งของโครงการ

โซเวียตได้พัฒนายานอวกาศหลายลำสำหรับบทบาทสนับสนุน – ยานอวกาศ VA, Functional Cargo Block และยานอวกาศ TKS ซึ่งพวกเขาวางแผนที่จะใช้ในการผสมผสานหลายอย่าง มรดกของโปรแกรม Almaz ยังคงดำเนินต่อไป โดยโมดูล ISS Zarya เป็นตัวอย่างหนึ่ง