SMART-1 ESA โคจรรอบดวงจันทร์ เปิดตัวเมื่อวันที่ 27 กันยายน พ.ศ. 2546

SMART-1 ESA มวลการเปิดตัวของมันคือ 367 กก. หรือ 809 ปอนด์ โดยที่ 287 กก. (633 ปอนด์) ไม่ใช่เชื้อเพลิงขับเคลื่อน

SMART-1 ESA ขับเคลื่อนด้วยเครื่องขับดันแบบ Hall effect ที่ใช้พลังงานแสงอาทิตย์ (Snecma PPS-1350-G) โดยใช้ก๊าซซีนอน 82 กก. ที่บรรจุในถังขนาด 50 ลิตรที่แรงดัน 150 บาร์ตอนปล่อย ตัวขับดันเครื่องยนต์ไอออนใช้สนามไฟฟ้าสถิตเพื่อทำให้ซีนอนแตกตัวเป็นไอออนและเร่งไอออนให้ได้รับแรงกระตุ้นจำเพาะที่ 16.1 kN·s/kg (1,640 วินาที)

ซึ่งมากกว่าจรวดเคมีสูงสุดสามเท่า จรวดหนึ่งกิโลกรัม (1/350 ถึง 1/300 ของมวลรวมของยานอวกาศ) ทำให้เกิดเดลต้า-วีประมาณ 45 เมตร/วินาที ระบบย่อยการขับเคลื่อนด้วยไฟฟ้ามีน้ำหนัก 29 กก. โดยมีอัตราการสิ้นเปลืองพลังงานสูงสุด 1,200 วัตต์ SMART-1 เป็นโครงการแรกในโครงการ Small Missions for Advanced Research and Technology ของ ESA

แผงโซลาร์เซลล์ที่สามารถผลิตกระแสไฟฟ้าได้ 1850W ในช่วงเริ่มต้นของภารกิจ สามารถให้ชุดพลังงานสูงสุดที่ 1,190 W ให้กับตัวขับดัน โดยให้แรงขับเล็กน้อยที่ 68 mN ดังนั้นความเร่งจึงอยู่ที่ 0.2 mm/s2 หรือ 0.7 m/s ต่อ ชั่วโมง (เช่น มีอัตราเร่งต่ำกว่า 0.00002 กรัม)

เช่นเดียวกับยานเกราะที่ขับเคลื่อนด้วยเครื่องยนต์ไอออน การเคลื่อนที่แบบโคจรไม่ได้เกิดขึ้นในช่วงเวลาสั้นๆ แต่ค่อยๆ เกิดขึ้นทีละน้อย เส้นทางโคจรเฉพาะที่ถ่ายโดย SMART-1

ไปยังดวงจันทร์จำเป็นต้องมีการผลักประมาณหนึ่งในสามถึงครึ่งหนึ่งของทุกวงโคจร เมื่อหมุนวนออกจากพื้นโลก แรงผลักเกิดขึ้นที่ส่วนปลายสุดของวงโคจร ในตอนท้ายของภารกิจ thruster