ดุบเนียม เป็นธาตุกัมมันตรังสีที่ถูกสังเคราะห์ขึ้น ดุบเนียม-268

ดุบเนียม เป็นไอโซโทปที่เสถียรของมันมีครึ่งชีวิตประมาณ 16 ชั่วโมง

ดุบเนียม ไม่ได้เกิดขึ้นตามธรรมชาติบนโลกและผลิตขึ้นเอง สถาบันร่วมเพื่อการวิจัยนิวเคลียร์แห่งสหภาพโซเวียต (JINR) อ้างสิทธิ์ในการค้นพบธาตุดังกล่าวครั้งแรกในปี พ.ศ. 2511 ตามมาด้วยห้องทดลองอเมริกัน ลอว์เรนซ์ เบิร์กลีย์

ในปี พ.ศ. 2513 ทั้งสองทีมได้เสนอชื่อธาตุใหม่และใช้โดยไม่ได้รับการอนุมัติอย่างเป็นทางการ ข้อพิพาทที่ยาวนานได้รับการแก้ไขในปี 1993 โดยการสอบสวนอย่างเป็นทางการเกี่ยวกับการอ้างสิทธิ์ในการค้นพบโดย Transfermium Working Group

ซึ่งก่อตั้งโดย International Union of Pure and Applied Chemistry และ International Union of Pure and Applied Physics ส่งผลให้เครดิตสำหรับการค้นพบนี้ ร่วมกันอย่างเป็นทางการระหว่างทั้งสองทีม องค์ประกอบนี้ได้รับการตั้งชื่ออย่างเป็นทางการว่า dubnium ในปี 1997 ตามชื่อเมือง Dubna ซึ่งเป็นที่ตั้งของ JINR

การวิจัยเชิงทฤษฎีกำหนดให้ dubnium เป็นสมาชิกของกลุ่มที่ 5 ในอนุกรมโลหะทรานซิชัน 6d โดยวางไว้ภายใต้วานาเดียม ไนโอเบียม และแทนทาลัม Dubnium ควรมีคุณสมบัติส่วนใหญ่ร่วมกัน

เช่น การจัดเรียงอิเล็กตรอนของเวเลนต์และการมีสถานะออกซิเดชัน +5 ที่เด่นชัดกับธาตุหมู่ 5 อื่นๆ โดยมีความผิดปกติเล็กน้อยเนื่องจากผลกระทบเชิงสัมพัทธภาพ การตรวจสอบเคมีของ dubnium อย่าง จำกัด ได้ยืนยันเรื่องนี้แล้ว