Mohenjo-daro โบราณสถานในจังหวัดสินธ์ ประเทศปากีสถาน

Mohenjo-daro โดยถือเป็นการตั้งถิ่นฐานที่ใหญ่ที่สุดแห่งหนึ่งของอารยธรรมอินดัสโบราณหรือวัฒนธรรมฮารัปปาน

Mohenjo-daro โดยมีลักษณะเด่น เช่น อิฐที่ได้มาตรฐาน ตะแกรงข้างถนน และระบบท่อน้ำทิ้งแบบมีหลังคา เมืองนี้เป็นหนึ่งในเมืองใหญ่ๆ ที่เก่าแก่ที่สุดของโลก ควบคู่ไปกับอารยธรรมอียิปต์โบราณ เมโสโปเตเมีย ครีตมิโนอัน และคารัล-ซูเป Mohenjo-daro

ถูกทิ้งร้างในศตวรรษที่ 19 ก่อนคริสตศักราช เนื่องจากอารยธรรมลุ่มแม่น้ำสินธุเสื่อมโทรม และสถานที่นี้ไม่ได้ถูกค้นพบอีกจนกระทั่งทศวรรษ 1920 นับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา การขุดค้นครั้งสำคัญได้ดำเนินการที่บริเวณของเมือง ซึ่งถูกกำหนดให้เป็นมรดกโลกโดยองค์การยูเนสโกในปี 1980 ปัจจุบันไซต์ถูกคุกคามจากการกัดเซาะและการบูรณะที่ไม่เหมาะสม