พะยูน สเตลล่า พยูนนี้สามารถโตเต็มที่และยาวได้ถึง 7.9 เมตร

พะยูน สเตลล่า สมัยก่อนมักพบมากในเขตทะเลแบร์ลิ่ง มันถูกพบเห็นเป็นครั้งแรกในปี 1741 โดยนักธรรมชาติวิทยา George Steller

พะยูน สเตลล่า ได้รับการค้นพบโดยเกออร์ค วิลเฮ็ล์ม ชเต็ลเลอร์ นักวิทยาศาสตร์ชาวเยอรมัน ที่หมู่เกาะคอมมานเดอร์ เมื่อ ค.ศ. 1741 จากการที่ชเต็ลเลอร์ได้ล่องเรือของกองทัพเรือรัสเซียที่นำโดยไวตัส เบริง

ออกสำรวจน่านน้ำแถบนั้น และเรือได้ล่มลง ชเต็ลเลอร์ได้รอดชีวิตมาได้และอยู่จนผ่านพ้นฤดูหนาวและใช้เศษไม้ที่มาจากซากเรือต่อจนเป็นเรือลำใหม่ และออกล่องทะเลจนกระทั่งหาทางกลับมาได้ โดยขณะที่ติดเกาะอยู่นั้น ขณะนั้นหมู่เกาะคอมมานเดอร์ยังเป็นดินแดนที่ไม่มีใครอาศัยอยู่ และที่ปัจจุบัน คือ เกาะเบริง

ซึ่งเป็นเกาะที่ชเต็ลเลอร์ได้ติดอยู่ ชเต็ลเลอร์ได้สังเกตเห็นวัวทะเลขนาดใหญ่ และได้เคยชำแหละซากด้วย จนกระทั่งได้บรรยายลักษณะตลอดจนอุปนิสัยเอาไว้ได้ จนกระทั่งได้ถูกนำมาตั้งเป็นชื่อ

เมื่อชเต็ลเลอร์และคณะเดินทางกลับ ข่าวการพบเจอวัวทะเลขนาดใหญ่ก็ได้แพร่กระจายไปทั่ว จนได้เกิดเป็นการล่าสัตว์ทะเลเลี้ยงลูกด้วยนมหลายชนิดในทะเลแถบนั้น และความที่เป็นสัตว์ขนาดใหญ่ อีกทั้งยังมีเนื้อและไขมันปริมาณมาก

จึงถูกล่าเพื่อเอาเนื้อ หนัง และไขมัน ทำให้วัวทะเลชเต็ลเลอร์ถูกฆ่าไปเป็นจำนวนมาก จนกระทั่งใน ค.ศ. 1768 หรือเพียง 27 ปี หลังจากที่ได้เป็นที่รู้จัก วัวทะเลชเต็ลเลอร์ก็สูญพันธุ์จนหมดสิ้น