แฟรีอาร์มาดิลโลเล็ก อาศัยอยู่เฉพาะแถบตะวันตกของประเทศอาร์เจนตินา
แฟรีอาร์มาดิลโลเล็ก อาศัยในพื้นที่แห้งแล้งแบบทะเลทรายเท่านั้น
แฟรีอาร์มาดิลโลเล็ก เป็นอาร์มาดิลโลสปีชีส์ที่เล็กที่สุด (สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในวงศ์ Chlamyphoridae และ Dasypodidae ซึ่งจำแนกตามเปลือกหุ้มเกราะกระดูก) โดย Richard Harlan อธิบายครั้งแรกในปี พ.ศ. 2368 สัตว์ที่อาศัยอยู่ตามลำพังในทะเลทรายนี้มีถิ่นกำเนิดในอาร์เจนตินาตอนกลางและสามารถพบได้ในที่ราบทราย เนินทราย และทุ่งหญ้าที่รกร้างว่างเปล่า
อาร์มาดิลโลนางฟ้าสีชมพูมีตาเล็ก ขนสีขาวนวลเนียน และเปลือกหลังที่ยืดหยุ่นได้ซึ่งติดอยู่กับลำตัวเพียงอย่างเดียวด้วยเยื่อบางๆ ที่ด้านหลัง นอกจากนี้ หางรูปไม้พายยื่นออกมาจากจานแนวตั้งที่ด้านหลังทื่อของเปลือก สัตว์ชนิดนี้มีนิสัยชอบออกหากินเวลากลางคืนและโดดเดี่ยว และมีอาหารที่ประกอบด้วยแมลง หนอน หอยทาก และส่วนต่าง ๆ ของพืชเป็นหลัก
สถานะการอนุรักษ์อาร์มาดิลโลนางฟ้าสีชมพูยังคงไม่แน่นอน และถูกระบุว่าเป็นข้อมูลที่มีข้อบกพร่องโดย IUCN Red List of Threatened Species การลดลงของจำนวนประชากรของสายพันธุ์นี้มักเกิดจากกิจกรรมการทำฟาร์มและผู้ล่า
รวมทั้งสุนัขและแมวในบ้าน อาร์มาดิลโลนางฟ้าสีชมพูพบได้น้อยกว่าเมื่อสองสามทศวรรษก่อน และการพบเห็นภาคสนามนั้นเกิดขึ้นได้ยากและบังเอิญ บุคคลที่ถูกจับได้ในป่ามีแนวโน้มที่จะตายในระหว่างหรือสองสามวันหลังจากที่พวกเขาถูกเคลื่อนย้ายจากที่อยู่อาศัยตามธรรมชาติไปยังสถานที่ที่ถูกคุมขัง มีบันทึกเพียงเรื่องเดียวสำหรับอายุยืนของตัวนิ่มนางฟ้าสีชมพูที่ถูกกักขังไว้นานกว่าสี่ปี อย่างไรก็ตาม
กรณีดังกล่าวไม่มีคำอธิบายทางวิทยาศาสตร์ ความโดดเด่นด้านวิวัฒนาการของ Armadillos รวมกับขอบเขตทางภูมิศาสตร์ที่จำกัด การคุกคามอย่างต่อเนื่อง และความหายาก ทำให้ความสนใจในการอนุรักษ์อย่างเร่งด่วนมีความสำคัญอย่างยิ่งสำหรับสายพันธุ์เหล่านี้
