อิตเทอร์เบียม เป็นธาตุโลหะเอิร์ธหายากมีลักษณะสีเงินวาวอ่อนนุ่มสามารถตัดได้ด้วยมีดและตีเป็นแผ่นได้
อิตเทอร์เบียม เป็นธาตุในกลุ่มแลนทาไนด์ (lanthanide) พบมากในแร่โมนาไซต์ (monazite) และแกโดลิไนต์ (gadolinite) และซีโนไทม์ (xenotime)
อิตเทอร์เบีย ซึ่งเป็นพื้นฐานของความเสถียรสัมพัทธ์ของสถานะออกซิเดชัน +2 อย่างไรก็ตาม เช่นเดียวกับแลนทาไนด์อื่นๆ สถานะออกซิเดชันที่พบมากที่สุดคือ +3 เช่นเดียวกับออกไซด์ เฮไลด์ และสารประกอบอื่นๆ
ในสารละลายที่เป็นน้ำ เช่นเดียวกับสารประกอบของแลนทาไนด์ตอนปลายอื่นๆ สารประกอบอิตเทอร์เบียมที่ละลายน้ำได้จะสร้างสารเชิงซ้อนที่มีโมเลกุลของน้ำเก้าโมเลกุล เนื่องจากการจัดเรียงอิเล็กตรอนแบบเปลือกปิด ความหนาแน่นและจุดหลอมเหลวและจุดเดือดจึงแตกต่างอย่างมากจากแลนทาไนด์อื่นๆ ส่วนใหญ่
ในปี พ.ศ. 2421 ฌอง ชาร์ลส์ กาลิสซาร์ด เดอ มาริญัค นักเคมีชาวสวิสได้แยกธาตุหายาก “เออร์เบีย” อีกองค์ประกอบหนึ่งซึ่งเขาเรียกว่า “อิตเตอร์เบีย” สำหรับอิตเทอร์บี หมู่บ้านในสวีเดนใกล้กับที่เขาพบส่วนประกอบใหม่ของเออร์เบียม เขาสงสัยว่าอิตเทอร์เบียเป็นสารประกอบของธาตุใหม่ที่เขาเรียกว่า “อิตเทอร์เบียม”
(โดยรวมแล้ว ธาตุ 4 ชนิดได้รับการตั้งชื่อตามหมู่บ้าน ธาตุอื่นๆ ได้แก่ อิตเทรียม เทอร์เบียม และเออร์เบียม) ในปี 1907 โลกใหม่ “ลูทีเชีย” ถูกแยกออกจากอิตเทอร์เบีย ซึ่งองค์ประกอบ “ลูทีเซียม” (ปัจจุบันคือลูทีเซียม) ถูกสกัดโดย Georges Urbain, Carl Auer von Welsbach และ Charles James
หลังจากการอภิปราย ชื่อของ Marignac “ytterbium” ยังคงอยู่ ยังไม่ได้รับตัวอย่างที่ค่อนข้างบริสุทธิ์ของโลหะจนกระทั่งปี 1953 ในปัจจุบัน อิตเทอร์เบียมส่วนใหญ่ใช้เป็นสารเจือปนของเหล็กกล้าไร้สนิมหรือตัวกลางเลเซอร์แบบแอคทีฟ และไม่บ่อยนักที่จะใช้เป็นแหล่งกำเนิดรังสีแกมมา
